روش‌های درمانی اوتیسم خفیف

چند راه حل برای درمان اوتیسم

دارو درمانی

برای جلوگیری از خشم، عصبانیت، مشکلات حواس، بیش فعالی، مشکلات خواب، بی پروا بودن، زودرنج بودن و زود عصبانی شدن، به کار می‌رود.

با وجود اینکه دارویی برای درمان بیماری اوتیسم وجود ندارد بعضی از داروهای ضد افسردگی برای بهبود علائم از طریق کاهش تحریک پذیری و کمک به کودکان نوپا در انتقال بین فعالیت‌ها مهارتی که افراد مبتلا به اوتیسم با آن مشکل دارند مفید هستند اما تصمیم در مورد اینکه آیا این داروها توسط کودک مصرف شوند و چه زمانی مناسب است به شما و متخصص اطفال بستگی دارد.

رفتار درمانی:

مؤثرترین راه برای آموزش یک کودک نوپا تحلیل رفتاری است که با وجود اوتیسم چگونه رفتار مناسب در تعاملات اجتماعی را انجام دهد.

درمانگر زمانی را به طور خصوصی با کودک شما صرف می‌کند، که مهارت‌های ساده‌ای مانند ثابت نشستن با دست‌ها در دامان خود را در مراحل کوچک‌تر به کودک آموزش دهد. سپس از تشویق و جایزه برای انگیزه دادن به کودک مبتلا به اوتیسم برای انجام هر یک از فعالیت‌ها استفاده خواهد کرد.

گفتار درمانی:

گفتار درمانی شامل تدریس صرف به یک کودک برای تلفظ صحیح کلمات نیست. در حقیقت، فرد گفتار درمانی که با یک کودک یا بزرگسال مبتلا به اوتیسم کار می‌کند ممکن است روی طیف وسیعی از مهارت‌ها کار کند. از جمله:

ارتباطات غیر‌کلامی

این آموزش ممکن است شامل آموزش ارتباط بدنی یا آموزش با کارت‌های تبادل عکس، وسایل الکترونیکی، صحبت کردن و سایر ابزارهای ارتباط غیر‌کلامی باشد.

مهارت‌های مکالمه

گفتار درمانگر، ممکن است روی مبادله عقب و جلو کار کند، که گاهی به توجه مشترک شناخته می‌شود.

مهارت‌های مفهومی

کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف اغلب با درک عقاید انتزاعی دچار مشکل می‌شوند. گفتار درمانگر ممکن است روی ایجاد مهارت‌های مفهومی کار کنند.

کاربرد کاردرمانی برای بیماری اوتیسم در کودکان

از آنجایی که افراد مبتلا به اوتیسم اغلب فاقد مهارت‌های اساسی اجتماعی و شخصی مورد نیاز برای زندگی مستقل هستند، کاردرمانگر تکنیک‌هایی را برای کار بر روی تمام این نیازها طراحی کرده‌اند. مثلا:

ارائه مداخلات برای کمک به یک کودک که به درستی به اطلاعات از طریق حواس پاسخ می‌دهد.مداخلات ممکن است شامل چرخیدن، مسواک زدن، بازی کردن در یک استخر توپ و فعالیت‌های دیگر باشد با هدف کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف برای اینکه بتوانند بدن خود را در محیط مدیریت کنند.تسهیل فعالیت‌های بازی که کودک را در تعامل و برقراری ارتباط با دیگران آموزش و همچنین کمک می‌دهد.

اهمیت ارائه راهکار در بیماران اوتیسم

طراحی استراتژی‌هایی برای کمک به فرد تا بتواند از یک محیط به محیط دیگر، از یک شخص به شخص دیگر و از یک مرحله زندگی به مرحله دیگری، منتقل شود. برای یک کودک مبتلا به اوتیسم، این تکنیک ممکن است شامل استراتژی‌های تسکین دهنده برای مدیریت جا به جایی از خانه به مدرسه باشد.

بسیاری از کودکان اوتیسم دچار وابستگی بیش از حد به پدر و مادر خود هستند و حتی دچار اضطراب جدایی از آن ها می شوند؛ این کودکان چگونه می توانند استقلال خود را به دست بیاورند؟

بهترین روش برای بالا بردن سطح مهارت کودکان دچار اوتیسم در برقراری روابط و انجام امور شخصی کمک گرفتن از یک رفتار درمان است زیرا این متخصص می تواند علاوه بر کمک به بهبود توانایی های کودک در انجام کارهای روزانه مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و سایر کارهای روزانه مانند لباس پوشیدن، غذاخوردن و سایر کارهای شخصی، همچنین در بهبود وضعیت حواس پنج گانه، قدرت تشخیص و سایر توانایی های کودک او را یاری کند.