مهارت های قابل آموزش به کودکان

آموزش به کودکان

مهارت‌های بسیاری وجود دارد که باید به کودکان آموزش داده شود اغلب افراد از موارد پایه‌ای مانند آموزش دادن به کودک که چگونه به تنهایی غذا بخورد و یا لباس بپوشد، چگونه بند کفشش را ببندد، چگونه حساب کند، بخواند و یا بنویسد شروع می‌کنند.

با این همه، مهارت‌های پایه‌ای وجود دارند که برای آموزش کودکان ضروری هستند تا بتوانند هر چه بیشتر مستقل شوند.

همانطور که به کودکان مهارت‌های عملی یاد داده می‌شود ممکن است دیگر مهارت‌هایی را که به همان اندازه از اهمیت برخوردار هستند فراموش شود مانند هوش عاطفی.

 کودکان همواره به همراه همدلی، عطوفت و مهربانی متولد نمی‌شوند این مهارت‌ها باید به آنها یاد داده شود، پرورانده شود و رشد داده شود.
کودکان حس صلاحیت و شایستگی را تا آخر عمر حفظ خواهند کرد. کودکان باید به انجام کارهایی که به طور معمول انجام نمی‌دهند تشویق شوند. مانند انجام کارهای خشک شویی، شست و شوی ظروف، مشارکت در مکالمات بزرگترها در مورد سیاست و یا مذهب، حل مشکلات کامپیوتری و حتی کمک به تعمیر موتور یک ماشین.

کودکان را در فضاهای آموزشی قرار دهید

 اغلب به کودکان گفته می‌شود آرام باش، درست رفتار کن یا بهتر رفتار کن و وقتی که کودکان به طرز اجتناب ناپذیری این کارها را انجام نمی‌دهند، خسته و دلسرد می‌شوند.

آنچه که کودکان به بزرگترها ابراز نمی‌کنند این است که آنها در مورد مفهوم این مسائل، هیچ ذهنیتی ندارند، چه برسد به اینکه این کارها را به مرحله‌ی عمل برسانند.

به کودکان لغاتی برای بیان احساساتشان بدهید

تشویق کردن خوب است اگر بصورت پاداش برای انجام تکالیف کودک باشد، مثلاً وقتی که در امتحانات نمره‌ی خوبی را کسب می‌کند؛ محدودیت نیز باید وجود داشته باشد. اگر تکلیفش را درست و کامل انجام داد پاداش‌های مورد علاقه کودک را برایش مدنظر قرار بدهند.

آموزش تصویری

یکی از روش های آموزش صحیح به کودکان آموزش تصویری است. در این روش کودک از طریق نگاه کردن به تصاویر آموزش داده می شود. افرادی که یادگیری بصری دارند، حافظه‌ی خیلی خوبی دارند و بسادگی تصاویر را به خاطر می‌آورند. تصاویر در ذهن این کودکان، مانند تصاویری است که در سی دی یا یو اس بی دخیره می‌کنید آنها تصاویر را به سرعت دیده و سپس آن را به خاطر می‌سپارند و هیچگاه از خاطر آنها پاک نخواهد شد. به طور شگفت انگیزی ۴۰ درصد از کودکان یادگیری بینایی دارند.

آموزش از طریق حس شنوایی

یادگیری از طریق گوش، از دیگر روش‌های آموزشی محسوب می‌شود. این یادگیرندگان صدا و موسیقی را بهتر بیاد می‌آورند. با این حال، آنها از خواندن لذت نمی‌برند. از آنجا که این کودکان تجسم نیافته‌اند، تنها راه یادگیری آنها از طریق واقعیت‌های مهمی است که قبلاً شنیده اند. یادگیرندگان شنیداری حتی با گذشت سال‌ها ، تنها با شنیدن صدای افراد، آنها را به یاد می‌آورند.