کارتن­ خوابی در تهران

سهم کارتن­ خواب­ های تهران از این شهر بزرگ، معابر است

پدیده کارتون خوابی در تهران ، به افراد فقیری نسبت داده می­ شود که در هر فصل، از گرمای تابستان تا سرمای زمستان محل زندگیشان کارتن است و اکثر این افراد به اعتیاد دچار هستند.

کارتن­ خواب ­ها افراد بی ­خانمانی هستند که سرپناهی برای زندگی نداشته و به اجبار در خیابان­ ها اقامت دارند. بزه­کاری و جرم در بین آنها بسیار رایج است و مسائل اقتصادی و نداشتن شغل،در کارتن­ خواب شدنشان تأثیر به­ سزایی داشته است.

کارتن خواب­های تهران فقط معتادین به مواد مخدر نیستند بلکه  آنها از انسان­هایی تشکیل شده­اند  که از سر فقر و ماندن در خیابان به اعتیاد روی آوده­اند؛ مسائل اطراف برایشان هیچ موضوعیتی ندارد؛ اغلب آنها لباس­های کهنه به تن دارند و در سطل­های زباله به دنبال مواد خوراکی یا وسیله ­ای برای فروش هستند. آنان در کنار جوی­ها، معابر، پارک­ها و یا زیر پل  شب را به روز می­رسانند.

کارتن ­خواب ­ها در برخی مواقع احتمال داشتن سرپناه را دارند ولی به دلیل بیکاری و فرهنگ ­های متفاوت در محل زندگی خود به خیابان­ ها هجوم می­برند.یا انسان­های معتادی هستند که پاتوق ­هایی برای زندگی دارند ولی به دلیل سوتغذیه و مصرف بیش از حد مواد مخدر در خیابان­های شهر بزرگ تهران می­ خوابند.

عواملی که سبب کارتن خوابی انسان­ها می شود حول محور فقر است؛ مانند بیکاری و نداشتن درآمد در شهر گرانی چون تهران، افرادی که در کلان ­شهر تهران جا و مکان ندارند، مهاجرت از روستاها به تهران و…

چگونه می­توان معضل کارتن­ خوابی در تهران را از بین برد؟

کارتن خواب­ هایی که در شهر تهران با آنها مواجه می­شویم افرادی منزوی هستند که مسائل اقتصادی و اجتماعی و حتی فرهنگی آنان را از جامعه رانده و از یک زندگی عادی که اکثریت جامعه از آن برخوردارند، محروم شده­اند.

کارتن خواب ­ها به قدری از فضای زندگی در جامعه شهری دور شده­اند که نه تنها از افراد عادی و نگاه ­هایشان می­ترسند؛ بلکه شهروندان با این باور اشتباه، که کارتن­خواب­ ها فضای شهر را دچار رعب، وحشت و ناامنی کرده­اند؛ باعث طرد شدن آنها از شهر بزرگی چون تهران شده­اند.

کارتن­ خواب­ ها را گروهی از انسان­های عادی تشکیل می­دهند که در زندگی به مشکلات بزرگ اقتصادی برخورده­اند.

مسئله کارتن خوابی را می­توان متناسب با سیاست­ها و برنامه­ریزی­های صحیح بهبود بخشید و آن را از معضل همیشگی بودن خارج کرد.

با درپیش گرفتن راه­هایی چون آموختن حرفه وشغل مناسب به افراد کارتن­ خواب، دادن خدمات مناسب فرهنگی، ایجاد گرمخانه ­های مناسب برای گذراندن شب زیر یک سقف امن و کارآفرینی  برای این افراد باعث می­شود که این قشر به آغوش گرم جامعه بازگردند؛ از دام اعتیاز و بزهکاری و جرم و جنایت که در خیابان ها رواج دارند رها شوند.

 اگر پای حرف کارتن ­خوابی در پارک یا زیر گذر شهر تهران بنشینید؛  متوجه خواهید شد که این افراد انسان­هایی چون من و شما هستند که به دلیل فقر خانوادگی از بدو تولد یا ورشکستگی سر پناه و درآمدی ندارند که مانند انسان های عادی زندگی کنند.

بازگرداندن این افراد به زندگی طبیعی، نیازمند همکاری و همدلی تمام نهادها و اقشار جامعه است.