پیوند حاشیه به متن با  دادن حق تحصیل به کودکان نیازمند

بنیاد خیریه دستان مهربان یکی از وظایف خود را حمایت از تحصیل دانش آموزان نیازمند و کودکان کار می‌داند.

 دادن حق تحصیل به کودکان نیازمند

 بزرگترین قربانیان آسیب های اجتماعی، کودکان مناطق محروم و حاشیه‌نشین هستند. کودکانی که باید خیلی زود بزرگ شوند تا نان آور خانواده باشند یا زودتر وارد دنیایی شوند که سرشار از نابهنجاری‌های اجتماعی است. تحصیل برای این کودکان جدی گرفته نمی شود و خانواده ها به دلایل مختلفی مثل فقر، بیکاری، اعتیاد، طلاق و … توجهی به این امر از خود نشان نمی دهند. از تعداد کودکانی که در مناطق حاشیه نشین زندگی می کنند آمار دقیقی وجود ندارد؛ حریرچی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، جمعیت حاشیه‌نشینان را حدود ۲۰ میلیون نفر اعلام کرد و توضیح داد: این رقم وضعیت بغرنجی را نشان می‌دهد. در واقع یک‌چهارم جمعیت کشور در بازار غیررسمی کار مشغول هستند یا از آن روزی به دست می‌‌آورند.

حتی کودکان و نوجوانانی که امکان  بهره‌مندی از حق تحصیل را دارند به دلایل مختلف مجبور به ترک تحصیل می‌شوند یا با مشکلاتی در ثبت‌نام و استفاده از خدمات تحصیلی مواجه می‌شوند یا موانع مالی رو به رو می‌شوند. بی شک کودکان مناطق حاشیه‌نشین قربانیان اصلی به شمار می روند. کودکانی که آموزش، پرورش و تحصیل که حق مسلم آنهاست در بی اعتنایی خانواده و گاه مسئولین به فراموشی سپرده و به چرخه گرفتاری در منجلاب فساد و تبهکاری وارد می‌شوند.

کودکی که در مناطق حاشیه‌نشین زندگی می‌کند و احتمالاً از بدسرپرستی رنج می‌برد، چه شانسی برای تغییر آینده خود دارد؟ در پاسخ به این پرسش به مدرسه می‌رسیم. شاید مدرسه تنها نهادی است که می‌تواند فرصتی برای تغییر و ارتقای اجتماعی به کودکان بدهد. مدرسه این امکان را می‌دهد که کودک همگام با نظام ارزشی جامعه، جامعه پذیر شود، به لحاظ فرهنگی و اجتماعی در جامعه جدید ادغام شود. زبان فارسی معیار را بیاموزد و احتمالاً مهارت‌هایی برای آینده کاریش بیاموزد. اما این در صورتی است که مدرسه چنین وظیفه‌ای را برای خود قائل شود و برای این کار تمهیدات لازم را اندیشیده باشد.

متأسفانه در حال حاضر، مدارس مناطق حاشیه‌نشین با مشکلات بسیاری مواجه است. کمبود فضای آموزشی و نیروی انسانی از مشکلات همیشگی این مدارس است که حضور تعداد زیاد دانش‌آموزان در یک کلاس را سبب می‌شود و این موضوع بر رابطه معلم و دانش‌آموز و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان اثر می‌گذارد. از طرف دیگر این کودکان به دلیل شرایط متفاوت نیازمند توجه و مراقبت ویژه هستند. بیشتر آن‌ها خارج از ساعات مدرسه کار می‌کنند. ممکن است چندین بار مدرسه را رها کرده باشند و با هم‌کلاسی های خود تفاوت سن داشته باشند. همچنین با زخم‌ها و آسیب‌های روحی ناشی از شرایط خاص زندگی سر کلاس درس حاضر می‌شوند. این کودکان بسیار شکننده هستند، از طرف خانواده و هم‌سالان نیز برای ادامه تحصیل تشویق نمی‌شوند.

شاید حل مشکلات فعلی حاشیه‌نشین‌ها بسیار هزینه‌بر و دشوار باشد اما حداقل با آماده سازی مدارس می توان از بازتولید حاشیه نشینی در نسل های بعدی پیشگیری کرد. شایسته است نقش کلیدی مدرسه را به رسمیت شناخته و برای بهره‌مندی از این نقش سیاست‌گذاری کند.