پشت بام خوابی در تهران

 پشت بام خوابی، معضلی به معنای اسکان غیررسمی

فقر اقتصادی و هزینه‌های سرسام آور مسکن در شهرهایی چون تهران، مردم را مجبور به اجاره‌ کانکس و زندگی بر پشت‌بام‌ خانه‌ها کرده است. افراد کم‌بضاعت که توانایی خرید و پرداخت هزینه اجاره‌ مسکن را ندارند پشت بام‌ها را به عنوان خانه‌های خود برمی‌گزیدند و اجاره آن را به صاحب خانه‌ها می‌دهند.

هوای خنک شش ماه اول به مستأجران پشت بام‌ها، امکان زندگی راحت در بام‌ها را می‌دهد ولی زندگی در شش ماهه سرد بسیار سخت و طاقت‌فرسا است؛ و حتی گاهی مستاجران فقط پشت بامی را اجاره می‌کنند که در آن هیچ کانکس یا وسیله زندگی وجود ندارد. آنها در چادرهای مسافرتی شب را صبح می‌کنند.

پشت بام خوابی در چه مناطقی گسترش یافته است؟

پشت بام خوابی در محله‌هایی گسترش یافته است که نظارت قانونی بر ساخت و سازها و املاک وجود ندارد. افرادی در اجاره، خرید و فروش پشت‌بام‌ها به عنوان دلال شناخته شده و در بزنگاه‌های گرانی زمین، ملک و تقاضای بالای افراد بر مسکن باعث ساماندهی و توسعه این وضعیت می‌شوند. در بسیاری از مناطق هم ساختمان‌های نیمه کاره به همان کارگران که در آن کار می‌کنند؛ برای زندگی، اجاره داده می‌شود.

به چه کسی پشت بام خواب گفته می‌شود؟

در زبان انگلیسی پشت بام خوابی، زندگی سقفی ترجمه می‌شود و منظور از آن سقف‌هایی است که بر روی آنها باغچه‌هایی وجود دارد و اغلب بر پشت‌بام خانه‌های ثروتمندان این باغ‌ها ساخته شده‌اند؛ مکانی برای تفریح به حساب می‌آید. اما تعریف ما از پشت بام خوابی نیازمندان، تعریفی کاملاً برعکس را شامل می‌شود.

پشت بام خانه‌های تهران را کارگران کم بضاعت، جوانان تهی‌دستی که شغل فصلی دارند، دانشجویان کم برخوردار و برخی از افراد بی‌خانمان که شغل مناسبی ندارند تشکیل می‌دهند که برای گذراندن زندگی خود نمی‌توانند خانه‌ای را اجاره کنند و به زندگی در بام‌های بدون امکانات قناعت می‌کنند.

می‌توان گفت پدیده پشت بام خوابی چهار پنج سال است که رو به گسترش است؛ ولی هیچ اقدامی مبنی بر از بین بردن این مسئله و ساماندهی محل سکونت این افراد نیازمند، برنامه‌ریزی نشده تا این موضوع در جهت بهبود توسعه حل شود.

در شهر بزرگی چون تهران، برج‌های بزرگی احداث شده است که قیمت‌های بسیار بالایی دارند و اغلب آنها خالی از سکنه است. و در همین شهر بزرگ افرادی هستند که از سر نداری در سرما و گرما بر بام‌ها منزل گزیده و شب را به روز می‌رسانند؛ بنابر این می‌توان گفت تهران شهری است پر از فاصله طبقاتی و تناقض.

.